Daarom hebben weinigen de zee in de mist gezien. Daarom heeft men nog nooit echt het land in de mist gezien. Daarom is niemand ooit echt naar de maan geweest. Het is zo’n voor de hand liggend vals beeld dat we er geen kritiek op hebben. Het zijn zulke voor de hand liggende beelden dat we ze nu niet eens kunnen bevatten. Misschien zal dat wel zo zijn wanneer onze hersenen meer storingsvrij worden! Wat weerhoudt ons ervan om uit te vinden wat de werkelijkheid is? Omdat de werkelijkheid niet wordt gedefinieerd door het visuele systeem op de manier waarop ons visuele systeem dat doet. Zij wordt gedefinieerd door wat wij in onze geest kunnen voortbrengen. Daarom deel ik de menselijke geest in vier verschillende cognitieve denkzones in – chemisch, fysiek/energetisch, sociaal en psychologisch. In fysiek en emotioneel denken is het brein in feite zoekende, probeert het evenwicht of evenwicht te vinden met de omgeving. In het sociale denken probeert het brein harmonie te vinden die voor hem gevaar oplevert. In chemisch denken is het brein aan het oordelen en rekenen en in economisch denken probeert het brein alleen zijn eigen efficiëntie te maximaliseren.In psychologisch denken lijdt het brein aan conflicten. Het probeert uit te werken “ik ben
beter dan jij” of “ik ben groter dan jij”. In ontwikkelingsgericht denken, probeert het brein uit te voeren wat onderzoekers “instrumentele optimalisatie” noemen. Instrumentele optimalisatie betekent het creëren van een pad dat leidt naar waarden die het meest lucratief zijn voor de organisatie. Dit betekent berekenen wat kan worden geproduceerd met de minste hoeveelheid middelen. Met andere woorden: het zorgvuldig prioriteren van banenverlies en banenwinst, enzovoort. “Dit is waar een illusionist zich minder beperkt voelt. Hier kan hij zich gewoon storten op alle verrassingen die de wereld hem voor de voeten werpt. Hier kan hij elke rol aannemen en zich gedragen als een deel van welke waarneming dan ook die op dit moment wordt geconstrueerd. Het fysieke systeem is archaïsch, het heeft niet veel uitgebreidere controlemechanismen. Dus proberen we al honderden jaren de juiste mensen te vinden om de magische werktuigen te maken die door die controle heen kunnen glippen. Onze keuzes hebben ons belemmerd om de dingen te zien zoals ze
werkelijk zijn, ons te realiseren dat we er wel degelijk een spoor op hebben achtergelaten.Laten we proberen te begrijpen waar deze illusies vandaan komen. De werkelijkheid heeft vele eigenschappen die wij niet gemakkelijk kunnen vatten. We kunnen geen energie voelen. We kunnen niet zien in ruimte en tijd. We kunnen geen onderscheid maken tussen binnen en buiten. We kunnen geen geluid horen. We kunnen niets voelen. We kunnen niet aanraken of ruiken. De handelingen die in onze hersenen plaatsvinden, gebeuren allemaal omdat “Er is een werkelijkheid” niet in onze macht ligt. Wat wij kunnen waarnemen, wat wij kunnen aanraken of ruiken, wat wij kunnen zien, zijn allemaal programma’s die in onze hersenen zijn geprogrammeerd. We hebben geen controle over wat er in onze hersenen gebeurt, net zo min als we controle hebben over de dingen in ons lichaam. De dag dat we daar wel controle over hebben, zal het onze prestatie zijn. Dit is de paradox. Ons brein wil heel eenvoudige doelen bereiken – al het voedsel eten, gelukkig zijn, geld beheersen, liefhebben, enz. Maar omdat we het niet onder controle hebben, is er altijd iets onvoorspelbaars waartoe we op dit moment in ons leven allemaal aangetrokken worden. Dit alles is de droomwereld. Zodra we ons realiseren wat er buiten de droomwereld gebeurt, hebben deze illusies geen nut meer. Wanneer we binnen de werkelijkheid kunnen zien, begint alles logischer te worden. Ons brein wordt nu gedwongen zich daarop te concentreren en gebruikt die concentratie om doelen te bereiken die het vroeger niet kon bereiken.In het begin van dit artikel ben ik begonnen met de definitie van het woord illusie. Ik
noemde de elementen die illusies kunnen opwekken. Ik zoomde in op het feit dat veel van wat hij illusies noemt, illusies zijn. De wereld is al jaren doordrenkt van onrealistische fantasieën, daar neergezet door onzorgvuldige of een corrupte overheid. Deze kinderlijke illusies hebben nu hun weg gevonden naar het collectieve bewustzijn van de mensheid. Helaas worden ze verspreid als ontspanningslectuur, alleen omdat ze, eenmaal op papier gezet, allemaal op elkaar lijken. Ze komen met een script en hebben nooit enige echte betekenis. Geloof me, Albert Einstein heeft ooit gezegd dat de enige echte identificatie tussen ideeën is tussen de ideeën en hun producten. Dus beginnen de lezers de zoveelste leugens te geloven die zijn gecreëerd door een kleine groep mafkezen die jarenlang de media hebben geplaagd. Vervolgens doen ze precies hetzelfde bij andere nietsvermoedende mensen. Dit is hoe mensen een meme worden. Als alle leugens die ons verteld worden elkaar verdubbelen en als elke leugen triviaal wordt, dan zou dat het einde van de geschiedenis zijn. Om een einde te maken aan deze nepwerkelijkheid waar de mensheid niet meer in gelooft, moet er een speciaal woord voor in de plaats komen, zodat onze hersenen zich niet meer laten misleiden door deze pro-fictieve dromen. Dat woord is het woord Illusie.
Lees meer
